We wilden niet weg uit Torres del Paine, omdat de Poemas zo geweldig waren. Maar ons visum zou op 8 januari verlopen en we wilden nog meer plekken in het zuiden verkennen voordat we (hopelijk) naar Argentinië zouden gaan. Daarom verlieten we Torres del Paine en gingen terug naar Puerto Natales om daar de kerstdagen door te brengen in een hostel. Maar het hostel was gesloten en we zijn zooooo geen stadsmensen. We besloten om verder naar het zuiden te rijden, richting Punta Arenas en in onze auto te slapen. Dat was een geweldige beslissing. We sliepen in the middle of nowhere, geen huizen, geen passerende auto's, geen kerstbomen of cadeautjes. Alleen wij tweeën, heel dankbaar dat we reizen en alle schoonheid van Gods natuur zien. Dat is een kerstcadeau dat we nooit zullen vergeten!
De volgende dag reden we over een onverharde weg op zoek naar enkele van mijn favoriete vogels: Rufous-chested Dotterel, Tawny-throated Dotterel en Two-banded Plover. Hoewel de wind weer ontzettend sterk was, vonden de vogels het niet erg om voor Robs camera te poseren. Ja, dat klinkt makkelijk, maar Rob was die ochtend aan het sporten. Om de paar minuten zagen we wat vogels, en stapte Rob uit de comfortabele warme auto, kroop over de vuile grond, ging liggen op de begroeiing vol met doornen en wachtte toen tot de vogel dichterbij kwam. Toen hij klaar was (of weggeblazen😉) trok hij alle doorns uit zijn broek en armen en kwam terug in de auto. En dit honderd keer op herhaling. Het resultaat: hele gave foto's en geweldige waarnemingen van de plevieren 😊. Het kost dus inderdaad veel moeite om zulke prachtige foto's te maken.
Misschien vraag je je af wat ik doe als we zo'n weg rijden? Ik ben dol op zoeken naar vogels en het voelt geweldig als ik een nieuwe soort vind. Als Rob foto's maakt, geniet ik ervan om de vogels van dichtbij door mijn verrekijker te zien. Al die details, zoals veren en kleuren, zijn gewoon geweldig, maar ook het gedrag is erg leuk om te zien. De kleinste vogel kan heel hard zingen of super snel bewegen. Of hoe ze met hun poten onder bladeren voedsel zoeken of in bomen met hun snavel. Ik kan er uren naar kijken. Maar ik zoek ook naar andere vogels of zoogdieren terwijl Rob foto's maakt. Zodat we geen poema missen 😊. Naast dat alles vind ik het ook heel leuk om te zien dat je man zoveel moeite stopt in zijn passie. De blije blik op zijn gezicht als de foto uitpakt zoals hij had gehoopt, die blik daar hou ik het meeste van.
We wisten dat de wind ongelooflijk sterk kon zijn in Patagonië, maar soms was het (bijna letterlijk) adembenemend. We waren echt doodmoe van de wind, want we waren non-stop buiten in de natuur. Om aan de wind te ontsnappen, vond Rob een mooi huisje met uitzicht op zee om een paar dagen binnen door te brengen met wat meer leefruimte dan onze auto. We werden hartelijk ontvangen door de Chileense eigenaren. Ze brachten ons een bord vol Patagonisch gegrild vlees. Misschien zagen we er erg uitgehongerd en uitgeput uit of zijn ze gewoon heel aardig. Hoe dan ook: het was echt heel aardig en heerlijk. Ook was de timing perfect, het regende de komende dagen buiten. We bakten brownies, aten kaasfondue en waste al onze spullen.
Na die dagen hadden we er zin in om met Forrest verder te rijden en ook nog eens op mooie plekjes in de auto te slapen. We hoopten heel erg naar Ushuaia in Argentinië te gaan, omdat we naar het zuiden van de wereld wilden. De grenzen waren echter nog steeds gesloten. Gelukkig is Tierra del Fuego gedeeltelijk Chileens en biedt het geweldige vogels en zoogdieren. Ten eerste heb je de mogelijkheid om Commerson's dolfijnen te zien tijdens de overtocht met de veerboot. Een van de mooiste dolfijnen op aarde naar onze mening 😊 (kijk zeker naar de laatste foto in de galerij hieronder als je de soort niet kent 😊). We zagen ze uit het water springen en naast de boot zwemmen. Echt gaaf om te zien! Ten tweede broedt er een kolonie King Penguins / Koningspinguïns aan de kust bij Reserva Natural Pingüino Rey. We denken dat dit één van de meest geweldige vogels is. Normaal gesproken leven ze op afgelegen eilanden en je kunt ze alleen zien met een cruise naar de Falklandeilanden. Deze kolonie is dus echt uniek. Vanwege Covid moet je een tijdslot van een uur reserveren voor een bezoek aan de kolonie. We gingen zo vroeg op de dag als we konden en waren de enige mensen. Dus we hadden de pinguïns voor onszelf. Als je denkt dat pinguïns gewoon zwart-wit zijn, dan heb je gelijk over veel pinguïnsoorten, maar niet over deze Koningspinguïns! Ze zijn echt kleurrijk: oranje, geel, zwart, wit, grijs en zelfs een beetje rood. Het is super gaaf! Dus als je ooit naar Tierra del Fuego gaat, vergeet dan deze pinguïns niet. Naast deze twee redenen konden we geen redenen meer vinden om aan de Chileense kant van Tierra del Fuego te blijven. Dus besloten we om met de veerboot terug te gaan om andere vogels te zoeken.
Op 31 december reden we naar Pale Aike National Park, maar dat was gesloten. We reden verder en begonnen honger te krijgen, maar het waaide zo hard dat we een beschutte plek wilden vinden om te koken. Nou, dat was dus bijna onmogelijk. Dit deel van Chili is echt vlak, zonder bomen. Na uren rijden vond Rob een boerderij in the middle of nowhere. Op het land was een stuk met wat bomen, we dachten dat dat onze kookplek zou kunnen zijn. We vroegen de boer of het goed zou zijn als we op zijn land zouden koken en hij vond het helemaal goed. Hij liet ons zijn auto volgen en opende een paar hekken om ons naar de beschutte plek te brengen om te koken en te kamperen tussen de bomen. Wat geweldig om overal ter wereld aardige mensen te vinden! Rob kookte geweldige hamburgers met kaas, gebakken ei en geroosterd brood en in plaats van vuurwerk zagen we een prachtige zonsondergang. Dat was een geweldig einde van het jaar aan het einde van de wereld.
Gelukkig nieuwjaar! Als 1 januari een voorbeeld is van hoe 2022 eruit gaat zien, dan wordt het een Wild Life Year! We begonnen de dag met twee Stinkdieren die samen naast de weg speelden. Later vonden we twee jonge Zuid-Amerikaanse Grijze Vossen bij hun moeder. Ze waren helemaal niet verlegen en keken Rob nieuwsgierig aan terwijl hij foto's aan het maken was. Zo schattig! Vervolgens weer 4 Vossen en een paar kilometer verder nog één. Aan het eind van de dag parkeerden we onze auto bij een kloof. 's Avonds hebben we daarin een klein rondje gelopen op zoek naar Stinkdieren en Gordeldieren. En omdat het onze geluksdag was, zagen we nog 4 Stinkdieren en 2 Gordeldieren. Het Gordeldier was totaal niet schuw en kwam naar ons toe om aan onze schoenen te ruiken en er zelfs aan te krabben. Wat een geweldige dag! In totaal hebben we op 1 januari meer dan 100 Guanaco's, 14 Vossen, 6 Stinkdieren en 2 Gordeldieren gevonden. Dat is inderdaad een gelukkig nieuwjaar!
Comments