It's a Wild Life! – Doing Easy Things the Hard Way
Al meer dan een maand in Colombia; de tijd vliegt als we op zoek gaan naar apen. Nou... niet altijd. Je herinnert je misschien uit een eerdere blog dat we een beetje nerveus worden als het veel tijd kost om een primatensoort te vinden. Maar, na 1,5 maand in Colombia vonden we al 20 van de 46 apensoorten. Naast de apen vonden we onze 2000e vogelsoort van onze wereldreis. Best gaaf toch? :)
Niet alleen het zoeken naar apen maakt ons een beetje nerveus. Ook naar Colombia gaan maakte ons een beetje nerveus. Colombia heeft een beetje een slechte reputatie en we kennen allemaal de verhalen over hoe gevaarlijk het was en kan zijn. Daarom zijn we extra voorzichtig. Maar zodra we de eerste locatie bezochten, waren we verliefd op dit land. De mensen zijn buitengewoon aardig en bieden ons altijd een kopje ‘tinto’ aan; Colombiaanse koffie:). Bovendien zijn ze ook erg behulpzaam. Ze helpen je graag. Toen ik in een winkel om een product vroeg dat ze niet hadden, liep een andere klant mee naar een andere winkel ver weg waar ze het product misschien wel hadden. In andere landen lachten ze om de vraag. Meestal stuurden ze ons de verkeerde kant op, omdat ze gewoon snel antwoord gaven. Om een voorbeeld te geven: we willen waterdichte spray kopen om onze jassen en schoenen weer waterdicht te maken. In Ecuador raadden ze ons aan om naar een bouwmarkt, de supermarkt en zelfs de apotheek te gaan. Natuurlijk had niemand het product en wees naar de poncho's. Deze zoektocht naar een waterdichte spray is slechts één van de vele voorbeelden van hoe eenvoudig dingen thuis gemakkelijk gaan en hoe moeilijk ze in het buitenland kunnen zijn. Thuis weet je naar welke winkel je moet gaan, of je bestelt het gewoon online en je bent zo klaar.
Een ander voorbeeld is boodschappen doen. We reizen met een beperkt budget en daarom willen we de prijzen weten voordat we het kopen. In Argentinië hadden ze geen prijzen op de producten. Waarschijnlijk vanwege de instabiliteit van hun valuta (en snel veranderende prijzen). We moesten dus de hele tijd vragen wat de prijs was en het vervolgens omrekenen naar euro's om te zien of we het product de prijs waard vonden. In Bolivia zijn er alleen grote supermarkten in de grote steden met goedkopere producten of normale productmaten. Omdat we vaak niet in steden zijn, moesten we naar meerdere kleine lokale winkels om alle ingrediënten voor een normale maaltijd te verzamelen. En de meeste lokale winkels in de Andes hebben alleen aardappelen, tomaten en uien, dus je kunt een gezonde variëteit aan groenten vergeten^^ En als we eindelijk een winkel of product vonden dat we leuk vonden, gingen we naar de volgende plek en konden we alles opnieuw uitvinden! ;-)
Veel mensen die we spreken denken dat we de hele tijd één grote vakantie beleven. Maar tijdens onze vakanties maken we een route, plannen we het hotel van tevoren en regelen we de meeste dingen van te voren. We huren een auto en aan het einde leveren we hem in en gaan we terug naar huis. We dachten dat onze reis meer zo zou zijn, maar dat is niet zo. Begrijp ons niet verkeerd, wij ervaren heel vaak het vakantiegevoel en genieten volop! Maar: reizen zoals wij doen kan een uitdaging zijn, zelfs in de simpele dingen als boodschappen doen of naar een garage gaan met onze auto.
Wat dat laatste betreft, we houden van onze auto Forrest, maar we houden er niet van als hij onderhoud nodig heeft. Thuis ga je naar je eigen vertrouwde garage in de stad en ze kennen je auto en je vertrouwt ze dat ze alleen het noodzakelijke onderhoud zullen doen. Dat is heel anders dan hier! Tijdens onze reis moeten we om de ±10.000km op zoek naar een betrouwbare garage. Toyota 4Runners zijn geen gewone auto in veel van de landen waar we naartoe gaan (en worden daar vaak niet eens verkocht). Daarom hebben ze niet altijd de reserveonderdelen of kennen ze de auto niet altijd, wat meer tijd kost om alles uit te zoeken. We proberen naar officiële Toyota-garages te gaan, maar die zijn niet altijd beschikbaar of werken alleen voor klanten die hun auto daar hebben gekocht. Zo vaak komen we terecht bij garages die anderen hebben aanbevolen, vaak gewoon een kleine werkplaats waar ze aan de kant van de straat aan je auto werken. Tijdens het onderhoud moeten we alles wat ze doen in twijfel trekken, aangezien ze alles willen vervangen voor nieuwe onderdelen of oude onderdelen willen gebruiken wat meer kwaad dan goed doet (zo moesten we onze accu al vervangen en moesten we onze schokbreker vervangen na twee verschillende 'garagediensten').
Gelukkig zijn er ook veel dingen die in het buitenland makkelijker gaan. Bijvoorbeeld: het lijkt vaak alsof er geen rijregels zijn. Misschien zijn er nog steeds regels, maar niemand volgt ze op. Wil je langs de snelweg stoppen? Ja dat kan. Wil je rechts of links een andere auto inhalen? Jij kiest jouw weg. Maak je een duidelijke fout? Geen probleem, niemand merkte het op. Gewoon toeteren alsof je wist wat je aan het doen was. Soms, maar zelden, zijn er politieagenten die wel willen dat je je aan de regels houdt. Een paar weken geleden werden we aangehouden en de politieman wilde ons beboeten voor het overschrijden van een dubbele lijn bij het inhalen van een heel erg trage vrachtwagen op een heel open en duidelijk zichtbaar deel van de weg. Maar op dat moment spreken we ineens nog maar 3 woorden Spaans, en dat leek te lukken. Een ander ding dat veel gemakkelijker is tijdens het reizen op deze manier, is wildkamperen. De meeste nachten kamperen we in het wild, en het is vaak niet moeilijk om een plekje te vinden. Het maakt niemand uit of je in je auto wilt slapen die op een willekeurige plek geparkeerd staat. Iets anders dat we vreemd vonden, maar zeker af en toe gebruiken: goedkoop uit eten in een restaurant. Veel low-end restaurants vinden het prima als je je eigen drankjes meeneemt. Ze hebben vaak niet eens het drankje dat je wilt bestellen en het lijkt erop dat ze blij zijn dat ze daar niet zelf naar hoeven te zoeken. Een win-win zouden we zeggen!
