We zijn nu een week in Peru en we houden van de verschillen met Bolivia. De wegen zijn in betere staat, de mensen zien er gelukkiger uit en ze bieden weer meer faciliteiten zoals een normaal toilet. Wat een luxe ;) Maar we hebben ook genoten van onze tijd in Bolivia. Het is een prachtig land en minder toeristisch, wat het echt leuk maakt om te verkennen. Tijd hebben om zeldzame soorten te zoeken en te kamperen op plaatsen waar waarschijnlijk nog niemand eerder heeft gekampeerd. We houden ervan! Laten we bijpraten over onze laatste maand in Bolivia.
Thuis hebben we de “Mammals of the World” boeken (Het paste niet in één boek ;)). Rob nam veel voorbereidingstijd om uit te zoeken waar we naar bepaalde zoogdieren konden zoeken. Vooral het vinden van exacte locatie-informatie over apensoorten kostte veel moeite en tijd. In Bolivia zijn er drie apensoorten die erg moeilijk te vinden zijn en endemisch zijn voor Bolivia: de Olallas 'Titi Monkey, Rio Beni Titi Monkey en Madidi Titi Monkey. Rob vond een onderzoekspaper met informatie over deze apen en een kleine kaart met enkele locaties waar de onderzoekers deze soorten zagen. Met GoogleMaps Satelliet zocht hij uit waar de juiste locaties moesten zijn. De eerste van de primaten die we probeerden te vinden, was de Olallas’ Titi Monkey. De meest bedreigde en gelokaliseerde van de drie. We reden een vreselijke hobbelige weg met enorme kuilen en veel los zand. In een heel langzaam tempo kwamen we dichter bij het juiste leefgebied voor de apen, maar in de middle of nowhere moesten we een andere auto passeren. De auto stopte en drie politieagenten stapten uit de auto in uniform en met enorme geweren. Dat hadden we niet verwacht op zo'n vreselijke en verlaten weg. Na een papieren en autocheck gingen we verder. Nadat we aankwamen zijn we het bos in gelopen en hebben we uren gezocht, maar geen aap. We dachten erover om een andere tactiek te proberen door langzaam over de weg te rijden. We kwamen langs een prachtige enorme boom met grote roze bloemen, en toen dacht Rob iets te zien bewegen in de boom. Hij stopte de auto, zodat we beter konden kijken en daar was hij een pluizige Olallas 'Titi Monkey die van de roze bloemen at. We parkeerden de auto en zwoegden ons snel door de dichte bossage om dichterbij te komen voor wat foto's. Na deze geweldige ontmoeting wilden we een drankje kopen om het te vieren. We reden naar het volgende dorpje (slechts een paar huizen en een kleine kerk) en vroegen rond of er een kleine winkel was. Ze wezen naar een huisje met een klein restaurantje. We vroegen of we iets konden eten en de vriendelijke eigenaren kookten graag voor ons. We waren de eerste toeristen die ooit hun plaats bezochten en we werden verwelkomd om naast het restaurant in onze daktent te slapen. We spraken over onze zoektocht naar deze bijzondere aap en ze kenden ze en vonden het geweldig dat mensen helemaal hierheen kwamen voor een aap die voor hen ‘normaal’ was. Dit begrip helpt deze apen te behouden, omdat ze zich realiseren dat ze eigenlijk speciaal zijn en helemaal niet algemeen of wijdverspreid zijn. De volgende ochtend probeerden we ze samen met hen te vinden. Helaas hoorden we ze alleen maar roepen, maar het was leuk om wat tijd samen door te brengen en we hopen dat ze deze geweldige apensoort zullen beschermen.
Na het zien van de Olallas’ Titi Monkey, vond Rob nog een wetenschappelijk onderzoeksartikel dat ons aan het twijfelen bracht over onze waarneming. De Olallas’ en Rio Beni Titi Monkey wonen heel dicht bij elkaar en lijken ook veel op elkaar. In dit nieuwe artikel leek het erop dat waar we onze Olallas vonden, het een Rio Beni Titi zou kunnen zijn. We wilden er zeker van zijn dat we de juiste primaat vonden en dat onze ID juist was. Daarom nam Rob contact op met de onderzoeker en stuurde hem de foto's en onze locatie. Gelukkig kon de onderzoeker bevestigen dat het inderdaad een Olallas 'Titi Monkey was. Na deze bevestiging was de volgende primaat om naar te zoeken de Rio Beni Titi Monkey. Als alle primaten zo makkelijk waren als deze... Rob wist weer na veel onderzoek waar hij moest zoeken naar deze aap. We kwamen in de middag aan in de juiste habitat. We waren net begonnen met zoeken en Romy zag meerdere Rio Beni Titi’s al bewegen in een boom achter een oud huis. De volgende ochtend werden we wakker in onze daktent en net toen we klaar waren om weer te gaan zoeken, begonnen meerdere groepen het bos in te roepen. Een groep riep zelfs naast onze tent. Hoe gemakkelijk was dat!